هیتاچی یک شرکت ژاپنی چند منظوره و چند ملیتی در عرصه‌ی خدمات مهندسی و صنایع الکترونیکی است که به‌طور عمده در زمینه‌های تولید لوازم الکترونیکی، رایانه‌ای و ماشین‌آلات صنعتی فعالیت می‌کند. دفتر مرکزی این شرکت در «چیودا» توکیو قرار دارد. شرکت چندمنظوره‌ی هیتاچی در یازده حوزه فعالیت می‌کند که عبارتند از: سیستم‌های مخابراتی و سامانه‌های اطلاعاتی، سخت‌افزارهای رایانه‌ای، تجهیزات الکتریکی، سیستم‌ها و تجهیزات نیروگاهی، زیرساخت‌های شهری و صنعتی، صنعت خودروسازی، لوازم و قطعات الکترونیکی، ماشین‌آلات ساخت‌وساز، سازه‌های فلزی، فناوری هوافضا و ارایه‌ی خدمات مالی.ریشه‌های تاسیس هیتاچی به سال ۱۹۱۰، زمانی که «نامیهی اودیرا»، مهندس برق اولین شغل‌اش را در معدن «کوهارا» تجربه می‌کرد، بازمی‌گردد. اودیرا از توانایی‌های مهندسی جدید خود استفاده کرد و موتورهای الکتریکی را با قدرت پنج اسب بخار ساخت، که از نظر کیفیت و طول عمر، با نمونه‌های وارداتی در ژاپن، رقابت می‌کردند.هیتاچی بزرگ‌ترین شرکت سازنده‌ی لوازم الکتریکی ژاپن و یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های چندمنظوره در جهان است. هیتاچی بزرگ‌ترین شرکت عضو گروه تولیدی لوازم الکتریکی در ژاپن است که شرکت‌هایی نظیر فوجیتسو، توشیبا و ان‌ای‌سی را دربرمی‌گیرد است.دامنه‌ی وسیع محصولات تولیدی شرکت شامل نیم‌رساناها، رایانه‌های شخصی، لوازم جانبی رایانه، لوازم ویدیویی، پخش صدا و تجهیزات ارتباطات راه دور می‌شود. این شرکت درزمینه‌ی سیستم‌های تولید انرژی الکتریکی و صنایع‌ مختلف‌ نظیر طرح‌های انرژی هسته‌ای و هیدروالکتریکی، کنترل تجهیزات، آسانسور و پله‌های برقی، لوکوموتیوها، لوازم خودرو، ماشین‌های ساخت‌وساز، لوازم خانگی(مطبوع‌کننده‌های هوا، یخچال، ماشین ظرفشویی، مایکروویو، جاروبرقی) و همین‌طور ساخت ابزارهایی مانند لوله، سیم، کابل‌های برق و محصولات تولیدی از آهن، فولاد و مس فعالیت می‌کند. بیش از ۳۰ درصد از فروش این شرکت به خارج از ژاپن مربوط می‌شود.نامیهی اودیرا، این شرکت را به‌خاطر‌ نام‌مکانی که اولین فروش محصولات‌اش را در آن‌جا انجام داده بود ( شهرهیتاچی، استان ایباراکی)با این نام ثبت کرده است‌. واژه هیتاچی در زبان ژاپنی از دو بخش تشکیل شده. هی به‌معنای خورشید و تاچی به‌معنای طلوع ، که در مجموع معادل فارسی آن طلوع خورشید می‌شود. این واژه به پرچم آفتاب تابان امپراتوری ژاپن اشاره دارد.مکانیزم دریل کردن ‌از نخستین ابداعاتی است که انسان‌ها جهت ایجاد سوراخ و حفره در مواد و اجسام با هدف ساخت امکانات و وسایل خود به‌کار بردند؛ شاید پیشینه‌ی ساخت اولین دریل‌ها به مصر قدیم باز گردد. نخستین دریل الکتریکی توسط «آرتور-جیمز آرنوت» درسال 1889 ساخته شده است. اما نخستین دریل‌های الکتریکی با ظاهر امروزی در اوایل قرن بیست‌ام ساخته شدند. ساخت دریل‌های با ابعاد منطقی و قابل حمل در این دوران باعث پیشرفت صنایع کوچک و بهبود کسب و کار شد. بعدها در ادامه‌ی راه توسعه این ابزار، گونه‌های چکشی و شارژی آن هم ساخته شدند.قسمت‌های اصلی یک دریل الکتریکی عبارتند از: موتور، سه نظام و باتری (در صورت وجود). عموما توان بالاتر به معنای قدرت سوراخ‌کاری بالاتر دریل است. در دریل‌های برقی کاربر می‌تواند با مشاهده‌ی مشخصات توان الکتریکی که روی دستگاه ثبت شده، از قدرت سوراخ‌کاری دستگاه مطلع شود. اما در دریل‌های شارژی می‌تواند از روی ولتاژ باتری آن‌ها حدود قدرت را پیش‌بینی کند که این رویه دقت نسبتا پایینی هم دارد. البته اگر به مشخصات فنی دریل‌های شارژی نظیر حداکثر گشتاوردی که می‌توانند تولید کنند دسترسی داشته باشید، مسلما نتیجه بهتری خواهید گرفت.انواع دریل‌ها را از نظر ساختار می توان به دریل‌های ستونی و قابل حمل تقسیم کرد. دریل‌های تخریب هم در هر دو گونه‌ی برقی و شارژی قابل تهیه هستند؛ پیستون واقعی درنظر گرفته شده برای این دریل‌ها در مقایسه با دریل‌های چکشی معمولی قدرت ضربه و تخریب بیش‌تری دارند. بارزترین تفاوت میان دریل‌های تخریب و دریل‌های چکشی هم توانایی ضربه زدن با نوک ابزار نوع پیستونی، آن‌هم بدون چرخش ابزار است؛ در حالی که در نوع معمولی یا چکشی چنین امکانی فراهم نیست. انواع دریل‌های شارژی امروزی معمولا از باتری‌های نیکل-کادمیوم یا لیتیومی استفاده می‌کنند. حتی انواع چکشی این دریل‌های شارژی هم در ابعاد بسیار کوچک وجود دارند.دریل D10VC3 از شرکت هیتاچی نیروی خود را از طریق برق شهری تامین می‌کند. بیشینه سرعت دوران این دریل 2500 دور بر دقیقه است. این دریل توانایی چرخش در دو جهت را دارد. با استفاده از این دریل قادر خواهید بود سوراخ‌هایی حداکثر با قطر 10 میلی‌متر در فلز و 32 میلی‌متر در چوب یا مصالح مشابه، ایجاد کنید. این دریل با داشتن توان 600 وات دریلی مناسب برای مصارف صنعتی است.